Szybkie prototypowanie

Szybkie prototypowanie polega na szerokim zastosowaniu prototypów systemu dla testowania i sprawdzenia rozwiązań powstających na wszystkich etapach projektowania.

Prototypowanie może dotyczyć zarówno prototypów rozwiązań sprzętowych, jak i programowych, a przymiotnik „szybkie" oznacza testowanie prototypów na bieżąco i natychmiastowe wykorzystanie wyników dla decyzji oraz rozstrzygnięć projektowych na następnych etapach prac.

Opis metody

Kolejność działań:

Określ środowisko i metodę tworzenia „szybkich prototypów" na użytek projektu, oraz osobę odpowiedzialną za organizację testów.
Określ grupę osób, która będzie testowała przygotowane prototypy, gdy pojawią się problemy projektowe.
Określ procedurę testowania prototypów, w tym:

format zadań do wykonania podczas testów przy pomocy prototypów,

format dokumentowania wyników,

sposób rejestracji przebiegu testów,

sposób przełożenia wyniku testów na decyzje projektowe.

Pamiętaj, że przygotowanie testów wymaga pewnych nakładów i umiejętności programistycznych, gdyż wszystkie testowane prototypy muszą posiadać zaimplementowaną przynajmniej część funkcjonalności docelowego systemu.

Metoda prototypowania, mimo że „szybka," wymaga utrzymywania stałej gotowości do błyskawicznego przygotowania działającego prototypu na bazie składników realizowanego projektu, a z tym wiąże się konieczność wcześniejszego alokowania na ten cel odpowiednich zasobów (personel, czas, budżet).

Środowiska, w których realizowane są szybkie prototypy, mogą wahać się od prostych systemów prezentacji typu:

PowerPoint - tu do testów wykorzystuje się slajdy w elementami interaktywnymi (takimi jak przyciski, odnośniki, itp.),
edytory HTML, w których opracowany prototyp testuje się w przeglądarce internetowej,

poprzez systemy dedykowane prezentacji i modelowaniu typu

Visual Basic,
Macromedia (Flash/Director),

aż do języków programowania, w których na bieżąco tworzy się prototypy interfejsu użytkownika.

Cechą podstawową nie jest jednak wybór najbardziej odpowiedniego środowiska do prototypowania, ale sposób postępowania, w którym wyniki testowania przygotowanych na gorąco prototypów dostarczają danych i argumentów wpływających na wybór określonych rozwiązań projektowych.

W wyniku testów rozwiązania niepraktyczne, nie akceptowane przez użytkowników, negatywnie ocenione podczas testów oraz nie zapewniające odpowiednich walorów użytkowych są odrzucane. Akceptowane są te, które zadaniowy test użyteczności przeszły pozytywnie.

= = = =

Marcin Sikorski, 2004